Adam Majdecki-Janicki – “The Lemurians”

“The Lemurians” to album, w którym spełniam swoje marzenie o nagraniu noise’owej, troszkę atonalnej płyty New Age. Przed 2023 miałem kilka takich płyt na koncie (ukazały się, lub ukażą w najbliższym czasie na bandcampie Via Kosmische), ale były one raczej intuicyjne i mocno rozchwiane. Balans udało mi się odnaleźć dopiero w tym roku, w którym powróciłem do gitary w kontekście muzyki New Age.

“The Lemurians” składa się z 2 podczęści, z których każda składa się z 5 mniejszych fragmentów. Ilustrują one podróż tytułowych Lemurian odbytą po zatonięciu ich kontynentu.

Za warstwę ideologiczną płyty odpowiada nie kto inny jak Erich von Däniken. To właśnie czytając jego książki w latach 1998-2003 po raz pierwszy usłyszałem o teorii starożytnych astronautów. Wokół tej teorii zaś jest mnóstwo innych teorii, pod-teorii i wniosków, które inteligentny człowiek może wyciągnąć łącząc kropki liniami. Kropkami są kontynenty, a liniami antyczne drogi ludzkości.

Po lekturze wszystkich dostępnych po polsku książek Dänikena z łatwością w młodym umyśle ułożył się obraz świata, w którym przed białą, Europejską historią, miała miejsce historia starsza, bardziej tajemnicza i mroczna niż mroczne wieki Średniowiecza. Nie chcę uchodzić za dziwaka, którego zdaniem kosmici są Bogiem znanym w kulturze europejskiej i bóstwami innych kultur, ale coś z pewnością kryje się w mitologiach (a mit to na wpół zapomniana historia) ludów, które przed Kolumbem przemierzały kontynenty.

Dlaczego Olmeckie głowy mają wyraźnie Afrykańskie rysy twarzy? Dlaczego niektóre posągi czy figury przedstawiają dinozaury? Dlaczego kompleks Piramid w Gizie podobno odwzorowuje położenie gwiazd konstelacji Oriona? Nie wiem, ale pytania są ciekawsze niż odpowiedzi.

Niech więc płyta “The Lemurians” pozostanie ciekawym pytaniem, na które może uważny słuchacz znajdzie odpowiedź. Nawet jeśli będą to słowa “Nie wiem.”.